Het voorgangergebouw van de traditionele Nikolaikerk stond oorspronkelijk op de voormalige Nicolaitor.
De katholieke parochiekerk had een voorganger in de Nicolaistraße. Dit was een eenbeukige hallenkerk direct aan de stadsmuur, die waarschijnlijk in de eerste helft van de 12e eeuw werd gebouwd. De naburige Nicolaitor diende ook als klokkentoren.
De oude kerk werd in 1767/68 afgebroken.
De nieuwe kerk van St. Nikolai werd vanaf 1766 met hulp van prins-abt Philipp v. Spiegel (Wappenstein) op het marktplein gebouwd in laatbarokke stijl en in 1770 ingewijd. De financiering van het nieuwe gebouw leverde echter grote problemen op, omdat de kleine katholieke gemeenschap slechts een kleine bijdrage kon leveren. Naast geldelijke donaties leverden de katholieke burgers veel arbeid en handenarbeid. Hoewel lelijk en zwaar beschadigd door wormbesmetting, werden de altaren aanvankelijk uit het vorige gebouw gehaald.
Het huidige altaar werd in 1782 gemaakt door meester Schwarze en gefinancierd uit de nalatenschap van de toenmalige deken. Aan het einde van de 19e eeuw werd de kerk uitgebreid in neoromaanse stijl.
Weer
