De culturele hervormer K.E. Osthaus richtte in 1902 in Hagen het "Folkwang" op als museum voor hedendaagse kunst en design. Zijn volgende doel vanaf 1906: het creëren van een "experimenteel veld van modern bouwen" ("Hohenhagen", Haßleyer Straße/Stirnband). Alleen architecten met een voorliefde voor het opkomende modernisme mochten hier werken, zoals Peter Behrens en Henry van de Velde. Het experimentele veld ging echter niet verder dan de rudimenten.
In het hoekgebied naar de Haßleyer Straße creëerde architect en industrieel ontwerper Behrens de huizen Schröder (1909, verwoest in de oorlog), Cuno (1909/10, Haßleyer Straße 35) en Goedecke (Amselgasse 1, 1911/12). Walter Gropius werkte aan de Villa Cuno (vandaag: kinderdagverblijf) als werfleider. De Villa Hoesch, Goldene Pforte 1 (tegenwoordig: Wirtschaftsverband), werd ontworpen door Theodor Merrill (rond 1925), het huis Goldene Pforte 2 door Gebr. Ludwigs (1937).
Het achterste deel van "Hohenhagen"/Stirnband zou bebouwd worden door Henry van de Velde, die hier ongeveer 12 landhuizen op het oog had. Uiteindelijk werd echter alleen het "Hohenhof", nu in gebruik als museum, gebouwd. De villa van de familie van de kunstmecenas K.E. Osthaus, een van de belangrijkste architectuurhistorische gebouwen in NRW uit de periode rond 1910, is gebaseerd op een ontwerp uit 1906. In 1908 had van de Velde een totaalkunstwerk gerealiseerd, d.w.z. dat hij niet alleen de "buitenschil" maar ook het interieur ontwierp. Kalksteen en leisteen vertonen invloeden van de Bergisch-Märkse bouwstijl. Ook Art Nouveau-details zijn nog steeds herkenbaar.
In het ontwerp moest van de Velde verschillende kunstwerken verwerken, waaronder die van Henry Matisse, Ferdinand Hodler en Hermann Haller (de reliëfs bij de ingang zijn van zijn hand). In de tuin: het grafmonument van Osthaus (overleden 1921), beeldhouwer: J. I. Auerbach.
In het gebied Stirnband 38-54 trad in 1910/14 de Nederlander Johannes L.M. Lauweriks op de voorgrond. Hij was overtuigd lid van de Theosofische Vereniging en werkte als leraar architectuur aan de Kunstnijverheidsschool van Düsseldorf (onder oprichter Peter Behrens) voordat hij naar Hagen verhuisde (1909). Reeds in deze functie propageerde hij een ontwerpmethode gebaseerd op een strikt systeem van metingen, waarmee hij vooruitliep op de standaardisatie in de moderne woningbouw. Lauweriks kon zijn principe het duidelijkst verwezenlijken in het huis Stirnband 38. Het werd aanvankelijk bewoond door de grondlegger van het moderne glas-in-lood in Duitsland, Johan Thorn Prikker. In het huis Stirnband 48, versierd met een kariatide, woonde en werkte de beeldhouwster Milly Steger.
Er waren verschillende projectideeën voor het tegenoverliggende bosgebied, waaronder een van Bruno Taut, die in 1920 een ontwerp voor een Folkwang School indiende.
Een van de leerlingen van Peter Behrens tijdens zijn tijd aan de Düsseldorfer Kunst- und Handwerksschool was de jonge Leopold Ludwigs uit Hagen. Samen met zijn broer Heinrich richtte hij in 1907 het architectenbureau Gebr. Ludwigs op, dat al snel talrijke opdrachten kreeg. Vooral in de omgeving van Osthaus' proeftuin voor modern bouwen "Hohenhagen" kon het bureau Ludwigs voor en na de Eerste Wereldoorlog verschillende landhuisontwerpen - vaak voor fabrieksfamilies - realiseren, zoals de villa's Haßleyer Straße 10 ("Haus Nest", 1909/11), Haßleyer Straße 14 (1909/11) en Haßleyer Straße/hoek Eppenhauser Straße 136 (1927).
In de Eppenhauser Straße staan nog drie bijzonder individueel gedecoreerde Ludwigs-villa's uit het "1910-tijdperk", huisnummers 151, 153, 155. Villa Kerckhoff, Lohestraße 3, werd in 1922 gebouwd in de Engelse landhuisstijl, gecombineerd met expressionistische stijlelementen.
Weer
